تفاوت های فردی در تنیدگی تحصیلی و بهزیستی ذهنی: نقش انگیزش پیشرفت تحصیلی

پژوهش حاضر به بررسی نقش میانجی­ گر انگیزش پیشرفت تحصیلی در پیش­ بینی بهزیستی ذهنی بر اساس تنیدگی تحصیلی انجام گرفته است. از این رو، نمونه ­ای متشکل از 400 دانشجوی تحصیلات تکمیلی (200 پسر و 200 دختر)، به روش نمونه­ گیری تصادفی خوشه ­ای چند مرحله ­ای انتخاب شده، و پرسشنامه ­های انگیزش پیشرفت تحصیلی (AMS)، استرس زندگی دانشجویی (SLSI) و مقیاس بهزیستی ذهنی (SWLS) را تکمیل کردند. با استفاده از مدل­ های آماری ضریب همبستگی، تحلیل واریانس و رگرسیون سلسله مراتبی، نقش میانجی­ گر انگیزش پیشرفت تحصیلی در بررسی رابطه بین تنیدگی تحصیلی و بهزیستی ذهنی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد بین بهزیستی ذهنی با انگیزش درونی و بیرونی، رابطه مثبت و معنادار و با بی ­انگیزشی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. بین تمام ابعاد استرس با بهزیستی ذهنی رابطه منفی و معنادار وجود داشت. نتایج رگرسیون نیز که به منظور پیش ­بینی بهزیستی ذهنی از روی دو متغیر تنیدگی تحصیلی و انگیزش پیشرفت تحصیلی انجام شد، نشان ­دهنده نقش بیشتر متغیرهای استرسی در برابر متغیرهای انگیزشی در تبیین بهزیستی ذهنی بوده است، به این ترتیب که اولین متغیر پیش ­بینی کننده بهزیستی ذهنی تنیدگی تحصیلی، و دومین متغیر پیش ­بینی کننده آن انگیزش درونی بود. علاوه برآن انگیزش پیشرفت تحصیلی در تبیین ارتباط تنیدگی و بهزیستی ذهنی مؤثر بوده است. بنابراین، می توان اینچنین استنباط کرد، با وجود آنکه اکثر دانشجویان از بهزیستی ذهنی برخوردارند، استرس ­های متعددی بهزیستی ذهنی آن­ ها را تهدید می­ کند.